مارموز (1397)

الفاتحه مع الکمال تبریزی(مارموز) .... اثر جدید #کمال_تبریزی مارموز یک گرته برداری کامل از بهترین کمدی اجتماعی سیاسی دودهه اخیر کارگردان است که با تکیه بر نوستالژی خاطره انگیز مارمولک قصد دارد مخاطب را روبروی پرده ی نقره ای بنشاند#مارموز اولین تجربه فیلم نامه نویسی آیدین سیار سریع به صورت مستقل می باشد، آنطور که باید نتوانسته در نوشتن یک کمدی سیاسی با رگه های اجتماعی موفق باشد، تبریزی مارموز هیچ ربطی با تبریزی مارمولک و لیلی با من است ندارد، چرا که آثار فوق یک کمدی تمام موقعیت است اما مارموز یک کمدی تمام کلامی است که توانسته با استفاده از قدرت بازیگری #حامد_بهداد در نقش قدرت الله صمدی که احمدی نژاد درون یک ملت است، جامعه رو به زوال و فرو پا‌شی ایران را به خوبی تصویر کند در جای جای فیلم نشانه‌شناسی و نمادشناسی وجود دارد و برای باز کردن تک تک آنها شاید نیاز به یک پرونده سینمایی باشد تا یک مطلب بررسی کوتاه. از شخصیت اصلی گرفته که به خاطر ادبیاتش و تغییر موضع ناگهانی اش تداعی کننده احمدی نژاد است تا دیگر افراد حاضر که آدم را یاد بقیه رجل سیاسی می اندازد. بیشتر این عناصر توسط خود بینندگان به راحتی کشف می‌شوند چرا که همانطور که اشاره شد ماجراهای طنز تلخ فیلم کاملا برای مردم آشناست. مقایسه دایمی مارموز با مارمولک اگرچه شاید از نظر حرفه‌ای چندان درست نباشد، اما اتفاقیست که هر بیننده‌ای از فیلم ناخودآگاه در ذهنش آن را مرور می‌کند،مارموز متاسفانه میراث دار خوبی نتوانسته باشد و وبیشتراز اینکه فرزند خلفی برای آقا رضا مارمولک باشد یک بیانیه سیاسی ضعیف، شعارزده، و گل درشت بوده که تنها به واسطه بازی کنترل شده و درست و جذاب حامد بهداد و پروپاگاند های سیاسی بیرون از فضای سینما توانسته برای خود در جمع گیشه دار ها صاحب چرتکه شود و بازهم متاسفیم که آقای کارگردان کمال خان تبریزی هم به سنت دیگر هم نسلان خود که به واسطه آثار ضعیفشان در چند سال گذشته اقدام به خود زنی کرده اند، از این قاعده مستثنا نبوده و.. . با مارموز و چند صباحی دیگر با فیلم پرستاره و بازاری ماهمه باهم هستیم باید برای سینمایشان تلقین بخوانیم .... منتقد : علیرضا صلصال #مارموز#کمال_تبریزی #حامد_بهداد #مارمولک#بیانیه_سیاسی #علیرضا_صلصال