جشنواره ها
سینما
بازیگران
شبکه خانگی و تلوزیون
آخرین اخبار
داغ ترین اخبار
اخبار بازیگران
اخبار فیلم ها
مشارکتکنندگان
ایجاد
راهنمای مشارکت در فیلسین
ویدیو ها
تصاویر
غمنومه مدیری
«ساعت 5 عصر» در برهوت بیمعنایی و ابتذال سینمای ایران نعمتی است، نعمتی که اگر چه دیدنش خالی از لطف نیست و در گفتوگوهای چهره به چهره نیز، آنهایی که اثر را دیدهاند مانع تماشای «ساعت 5 عصر» نمیشوند، ولو آنچنان نیز در دیدن آن تشویق نکنند.
طنز بد، کمدی خوب
شاید پربیراه نباشد که یکی از کنجکاویهای امروز دوستداران هنر هفتم، به ویژه از نوع داخلی آن را چطور از آبدرآمدن نخستین دستپخت سینمایی مهران مدیری در مقام کارگردان بدانیم؛ هنرمند محبوبی که در نخستین گام سینمایی خود در مقام فیلمساز به سراغ یک سوژه بکر و ناب اجتماعی رفته تا به واسطه آن پارهای از این مشکلات را ورقی زده باشد. اما به نظر میرسد کام مخاطب را چه از منظر تَفت این سوژه بکر اجتماعی و چه از منظر خوشآبورنگ درآوردن طنز اصطلاحی، تلخ کرده باشد.
مخمصهها و موقعیتهای آشنا
«ساعت ۵ عصر»، فیلمی نیست که ما از مهران مدیری توقع داشته باشیم، یا حداقل احساس کنیم که یک فیلم خوب دیدیم. یک طنز اجتماعی ضعیف، که از کارهای تلویزیونی او بسیار عقبتر است.
تجربهگر و عبثنما
مدیری در «ساعت ۵ عصر» آشکارا و به درستی تلاش میکند مردم را نقد کند و این، برجستهترین ویژگی فیلم است.
آن که گفت آری
با فیلم «ساعت ۵ عصر» می شود دقایقی کوتاه به دغدغههای هر روزهی خود خندید. به شلوغیها، گرفتاریها، محبتهای بیدلیل، اما بیش از این فیلم، چیزی ندارد که درگیرمان کند.