نقدهای مهرزاد دانش

موتور محرک داستان ماهورا، اصلاً از عشقی نافرجام شروع می‌شود و شروع تکان‌دهنده داستان، عزیمت گاهی است برای انگیزه‌سازی شخصیت اصلی ماجرا تا اتفاق‌های ملتهب بعدی را رقم بزند.

در «روز واقعه» یک رابطه عاشقانه فردی به یک فرایند عاشقانه/ ادراکی اجتماعی پیوند زده می‌شود و با الگویی منطق‌الطیری و هفت‌خوانی، منزل‌های مختلف این مسیر عارفانه مرور می‌شود تا در ‌‌نهایت حماسه حسین، در جایگاهی عاشقانه مورد تحلیل قرار گیرد.

به نظر می‌رسد برخی تصویرها، چندان با منطق درونی بصری متن همساز نیستند.

از چه چیز آن بنویسم؟ حس می‌کنم هر چه بیشتر بنویسم از آن دورتر می‌شوم. «هامون» از آن استثناهای نادر است که هر تاویلی در موردش به ضدخودش بدل می شود. باید آن را چشید و تجربه کرد و درش غرق شد و به «باب وصل و یگانگی و استحاله در دیگری» رسید.

«اشباح» اگر از چند فیلم اخیر مهرجویی تا حدی بهتر به نظر می‌آید، عمدتا به دلیل پتانسیل قوی نمایشنامه ایبسن است؛ وگرنه در فرایند اقتباس خلاقیت قابل‌توجهی انجام نشده است .