بیوگرافی کامل شهرام ناظری (شوالیه)

متولد: 29 بهمن 1328

در: ایران ، کرمانشاه ،

«شوالیه»، بیست و نهم بهمن ماه سال ۱۳۲۸ در کوچه یخچالی محله‌ی برزه دماغ استان کرمانشاه، در خانواده‌ای هنر دوست، آشنا به موسیقی و شعر که کرد زبان نیز بودند متولد شد. در کودکی تحت تعلیم مادر با شعر و آواز آشنا شد و با صدای لطیفی که پدر داشت و زمزمه‌هایی که می‌کرد به خوانندگی گرایش یافت. پرویز خان پورناظری، بزرگ خاندان ناظری که خود از مدرسین موسیقی و نت بود نیز شهرام را بی‌بهره از تعلیمات خود نگذاشت، چنین بستر و خانواده هنرمندی باعث گرایش شهرام به موسیقی و انتخاب مسیر پر و پیچ و خم خوانندگی شد. هفت‌ساله بود که نواختن تار و هم‌نوایی را از بزرگان خانواده و پدرش آموخته بود و در همان سن نخستین برنامه هنری خود را در رادیوی کرمانشاه با نواختن تار اجرا کرد و در یازده‌سالگی به رادیو و تلویزیون راه یافت و چندین برنامه آواز ایرانی را به اجرا برد. با تمرکزی که بر روی یادگیری موسیقی گذاشته بود و ارتباط نزدیکی که با کیخسرو پورناظری پسر عمویش داشت، به فهم و درک عمیقی از موسیقی محلی و کردی دست یافت. شهرام، هفده ساله بود که برای تحصیل و بهره بردن از محضر اساتیدی چون «عبدالله دوامی»،‌ «محمود کریمی»، «نورعلی خان برومند» و «محمدرضا شجریان» راهی تهران شد؛ در کنار فراگیری چم وخم‌های آواز و خوانندگی،‌ نواختن حرفه‌ای ساز سه‌تار را از استادان «جلال ذوالفنون» و «احمد عیادی» آموخت. در طی این مدت یک‌سالی را به تبریز رفت و تحت تعلیم اساتیدی چون «بیگجه خانی» نیز قرار گرفت. این جوان تشنه به فراگیری علم موسیقی سال ۱۳۵۴ با پیشنهادی که از طرف استادش نورعلی خان برونمد مطرح شده بود، به صدا و سیما راه یافت و چندی بعد به استخدام رسمی این سازمان درآمد. ناظری نخستین برنامه حرفه‌ای و هنری خود را با گروهی با عنوان «شیدا» به سرپرستی محمدرضا لطفی در تلویزیون به اجرا رساند و پس از آن نیز با همکاری گروهی به نام «عارف» به سرپرستی حسین علیزاده و پرویز مشکاتیان به فعالیت خود ادامه داد. سال ۱۳۵۵ آزمون موسیقی سنتی ایران با عنوان «باربد» برای نخستین‌بار برگزار شد و ناظری با شرکت در آن توانست رتبه نخست را در رشته آواز از آن خود کند؛ وی سال بعد همراه با گروه «سماعی» که سرپرستی آن را اصغر بهاری و حسن ناهید بر عهده داشتند برای اجرای کنسرت در جشنواره توس برگزیده شد. این روزها با گذر سالیان دور و دراز از آغاز مسیر خوانندگی و نوازندگی تار ناظری را «شوالیه» موسیقی ایرانی لقب داده‌اند. وی در بیشتر آثار خود از اشعار مولوی بهره بسیار برده و توانسته سبکی جدیدی از موسیقی را که آمیخته‌ای از حماسه و عرفان است پدید آورد و همچنین امروزه خود از اساتید به‌نام موسیقی سنتی ایرانی به شمار می‌آید که اجراهای صحنه‌ای و استودیویی بسیاری را در داخل و خارج از کشور به سمع و نظر مخاطبانش رسانده است. از معروف‌ترین آثار او می‌توان به تصنیف‌های «اندک اندک» با شعری از مولوی،‌ «آتشی در نیستان» با شعری از مجذوب علیشاه و «شیدا شدم» با شعری از خودش اشاره کرد. ناظری که شهرت جهانی در عرصه موسیقی و طرفداران دو آتیشه بسیار دارد، سال ۲۰۰۷ میلادی نشان «لژیون دونور» را از سوی دولت فرانسه دریافت کرد و انجمن فرهنگ و هنر فرانسه او را «بلبل فارسی» لقب داد. حافظ ناظری فرزند شهرام ناظری نیز در ادامه راه پدر و با صدا و استعدادی که از او به ارث برده بود، امروزه خود از خوانندگان به‌نام و مشهوری است که در داخل و خارج از کشور شهرتی بسیار و صدایی گوش‌نواز دارد؛ کریستین ساینس مانیتور (روزنامه پر تیتراژ شهر بوستن، آمریکا) پدر هنرمند حافظ ناظری را «لوچانو پاواروتی ایرانی» ( یکی از خوانندگان بسیار مشهور اپرا با ملیتی ایتالیایی) نام نهاده است.