جشنواره ها
سینما
بازیگران
شبکه خانگی و تلوزیون
آخرین اخبار
داغ ترین اخبار
اخبار بازیگران
اخبار فیلم ها
مشارکتکنندگان
ایجاد
راهنمای مشارکت در فیلسین
ویدیو ها
تصاویر
چهرهها و کينهها
«وقتی همه خوابيم» تقليل دنيای تراژيک بيضايی به يک انتقام شخصی و کوچک از بدنه سينمای ايران است.
به دور از ابتذال
«خوب، بد، جلف» نخستین فیلم بلند پیمان قاسمخانی، شاید از معدود فیلمهای جشنوارهی امسال بود که اصحاب رسانه ها را در برج میلاد به معنای واقعی کلمه «خنداند»! بله، در اپیدمی فیلمهای تلخ و سیاه و بشدت ناتورالیستی جشنواره ای که گذشت، تماشای یک کمدی سرگرمکننده و نسبتا خوب، و نه سخیف و مبتذل، از فیلمنامهنویسِ نسبتا کهنهکاری که سالها تجربهی نوشتن در ژانر کمدی را داشته است اتفاق خوشایندی محسوب میشد.
دلدرد از سر طعمهای قرهقاطی
«خوب، بد، جلف» فیلم غیرقابل درک و بیمسئلهای است.
جنگ فکاهی
«خوب، بد، جلف»، بیشتر یک جور جنگ فکاهی است تا فیلمی کمدی؛ و این موضوع حتی در چیدمان قابها و تدوین و میزانسن هم خود را بروز میدهد.
داستانگویی با پایههای روایی
«خوب، بد، جلف» قطعا نسبت به کمدیهای پرمخاطب سال گذشته فیلم بسیار بهتری است. در این هیچ شکی نیست، اما قاسمخانی با ایجاد تعادل بین داستانپردازی و خنده گرفتن از تماشاگر میتواند به نتیجهای بهتر از این برسد.