«فروشنده» و «لانتوری» نه، جایزه را به «ماجرای نیمروز» میدهم
کارگردان فیلم سینمایی «بوتیک» از تجربهی همکاریاش با کارگردانان بزرگ سینما و آثاری که تاکنون ساخته گفت.
به گزارش فیلسین، حمید نعمتالله شامگاه دوشنبه ۱۳ شهریور مهمان فریدون جیرانی در برنامه اینترنتی «۳۵» بود.
نعمتالله در ابتدای گفتوگو درباره تاثیری که از کارگردانان قدیمی سینما گرفته است گفت: آخرین فیلمسازی که در دنیای خودم کشف کردم علی حاتمی بود و معلم سینمای ایران داریوش مهرجویی است. مهرجویی، کیمیایی و حاتمی فیلمسازهای مهم ما هستند.
او درباره همکاری با اصغر فرهادی بیان کرد: برای اصغر فرهادی یک کار تلویزیونی نوشتم. الان که مدتها گذشته و باعث خنده است، میگویم که ایده روزگار جوانی متعلق به من بود، البته بعدا فهمیدیم به دلیل ضعف تهیهکننده کار به تیم دیگری سپرده شد.
این کارگردان با بیان اینکه نتوانست با مهرجویی کار کند و این موقعیت را از دست داد درباره دستیاری ایرج قادری توضیح داد: قادری به شدت به کار خود علاقه داشت و هیچ حسرتی در کارش نبود، ته دلش هیچگاه نمیخواست جای فیلمساز دیگری باشد. این اعتقاد خالی از حسادت و حسرتی که داشت من را مجذوب خود کرده بود. «می خواهم زنده بمانم» فیلم خوبی بود اما اثر مورد علاقه قادری نبود، او «تاراج» را دوست داشت که به نظر من هم فیلم قابل دفاع و خوش ساختی بود.
او در ادامه درباره نحوه آشناییاش با کیمیایی گفت: سامان مقدم من را به کیمیایی معرفی کرد و خیلی برایم عجیب بود که او با یک دستیار دو تازه کار دیدار خصوصی دو نفره گذاشت. البته بگویم که قبل از آن من در مطبوعات با آقای هوشنگ اسدی کار میکردم که به من دستمزد نمیداد و من دنبال حقوق بودم تا اینکه پس از آنکه آخرین گزارشم را برایش نوشتم از او خداحافظی کردم و دیگر برایش کار نکردم نمیدانم چرا اسدی کینهورزی عجیبی علیه من میکرد و حتی پس از آنکه در مجله فیلم شروع به کار کردم خیلی مصمم بود تا اخراج شوم که این اتفاق نیفتاد. حتی برای کیمیایی هم نامهای نوشت که من را کنار بگذارد که با وساطت یکی از عوامل او قبول نکرد و با من کار کرد.
اولین بار در «ضیافت» با کیمیایی کار کردم. اداره گروه، تعامل با تهیهکننده و اداره پروژه را از کیمیایی یاد گرفتم که تاثیرش همچنان با من است. البته پشت صحنه کیمیایی خشک بود. او روی من تاثیر گذاشت و این تاثیرش در همه کارهایم نمود دارد؛ تاثیری که در ارتباط با عوامل و مدیریت صحنه است را میتوان از همین دست دانست.
نعمتالله درباره فیلم «بوتیک» و چگونگی شکلگیری ایده آن گفت: همیشه فکر میکردم اگر فیلمنامهای بنویسم بدون اینکه به تهیهکننده آن توجه کنم آن را میسازم، «بوتیک» را درباره آدمهای اطراف خودم ساختم و سعی کردم نگاه اجتماعی و دردمندانهای را در آن به تماشا بگذارم. میتوان گفت «بوتیک» فیلمی بود که با تعهد ساخته شده است. عوامل این فیلم هم خیلی کمک کردند و همکاری خوبی داشتند از جمله آقای کلاری که شخصیت خیلی خوب و با کلاسی داشت و من در آن زمان در مطبوعات دعوایی با او داشتم که از رفتارم پشیمان هستم. امروز اگر بخواهم از کسی درباره بوتیک تشکر کنم از مصطفی شایسته و محمود کلاری قدردانی میکنم.
کیمیایی در ساخت این فیلم خیلی کمک کرد و وقتی فیلمنامه را خواند خوشش آمد و سفری در پیش داشت که گفت پس از بازگشت حتما میسازم، این خبر خوبی برایم نبود، کیمیایی نامه نوشت که نعمتالله میتواند از تمام وسایل من استفاده کند، همه جوره حمایت کرد. فیلمنامه را به فرحبخش، غلامرضا موسوی و ضیا حسینی دادم که نخواستند و سپس به مرتضی شایسته هدایت فیلم دادم که او هم خیلی معطل کرد و وقتی خواستم فیلمنامه را از او بگیرم زمان خواست و پس از خواندن آن از من عذرخواهی کرد که چرا زودتر موقعیت فیلمسازی برای من مهیا نکرده است.
این کارگردان درباره نحوه کار کردن با محمدرضا گلزار که ستاره سینما بوده است توضیح داد: البته گلزار وقتی «بوتیک» را بازی کرد هنوز ستاره نشده بود. جوان علاقهمند و با اطلاعات فنی کامل و مشتاق کار کردن بود که این نشانگر همکاریاش با قادری و تاثیر او بود. او انتخاب اولم بود که البته با مخالفت شایسته همراه بود و رادان را معرفی کرد که او قبول نکرد و سپس فروتن را پیشنهاد داد که او هم ابتدا رد کرد و پس از دو روز تماس گرفت که حاضر به بازی است و من هم به دروغ گفتم که با گلزار قرارداد بستیم چون دوست داشتم او بازی کند.
نعمتالله درباره سوژه «بی پولی» گفت: روزگار خودم شبیه «بیپولی» بود و فکر کردم چرا همین را ننویسم چون همه ما چنین دورانی را داریم که با طنز از آن یاد میکنیم و درون مایه طنز این فیلم هم برای همین بود. نمیتوان به آن تلخ نگاه کرد. بعد از «بیپولی» نمیتوانستم به فیلم جدی فکر کنم.
کارگردان «رگ خواب» درباره اثری که بیش از همه دوست دارد گفت: وضعیت سفید را از همه کارهایم بیشتر دوست دارم.
او نظرش را درباره نامزدهای جشن خانه سینما و اینکه جایزه بهترین کارگردانی را به چه کسی میدهد گفت: به «لانتوری» که نمیدهم، «فروشنده» هم فیلم خوب و قابل دفاعی است اما به نظرم کارگردانی بارزی ندارد. «ماجرای نیمروز» به نظرم کارگردانی خوب و بهتری دارد و به آن جایزه را میدهم. در سایر رشتهها هم به لیلا حاتمی، فرشاد محمدی و معصومه بیات جایزه میدهم.
نعمتالله در پایان درباره اینکه وزیر ارشاد تغییر کرده است، از خواستههایی که دارد گفت: ما کار زیادی در فیلمسازی با وزرا و وکلا نداریم، اولین نکته این است که مزاحمت در کار ایجاد نکنند، ما دیگر با آداب مملکت و خوب و بدها آشنا هستیم، گاهی میخواهند خودشیرینی کنند و ایراد الکی میگیرند، دوم هر کاری میکنند برای ماهیت سینما باشد نه افراد، سوم اقدامات بنیادی که به بهبود اوضاع کمک کند را انجام دهند و آخر اینکه ایراد الکی نگیرند. مانند فردی که از «وضعیت سفید» ایراد گرفت و با همکاری آقای پورحسینی این سریال پخش شد.
آقایانی که در ممیزی هستند مانند آقای رسایی هیچگاه در سخنانشان نتوانستهاند به مخملباف نرسند و همیشه از او سخن می گویند. نگاه سمبلیک و استعاری به فیلمها از مخملباف شروع شد، انگار نمی توانند حرف دیگری بزنند و در همان زمان مخملباف ماندهاند و بیش از ۹۹ درصد از تشخیصهایشان هم نادرست است.»
نعمتالله درباره فیلم «شعلهور» اضافه کرد: این فیلم شبیه «آرایش غلیظ» است اما شوخیهای آن را ندارد و جدی است.
