به خاطر هانیه (1374)

در دریای بوشهر لنجی غرق می شود. همه به جز «زایر علو» در دریا می مانند. مردم روستا این ماجرا را نمی پذیرند و زایر علو را باعث مرگ عزیزانشان میدانند. این نفرت تا آن جا پیش می رود که او را به همراه خانواده اش از روستا بیرون می کنند.ماه محرم است. زایر علو برای شفای دختر کوچکش «هانیه» که فلج است نذر دارد که دمام بزند، اما مرگ به او فرصت این کار را نمی دهد. پسرش؛«بشیرو» (عباس عالی زاده) علاوه بر تامین مخارج خانواده سعی دارد نذر پدر را ادا کند. چون سن کمی دارد به او اجازه ی دمام زدن نمی دهند. برای این امر مجبور می شود به شرط این که گهواره ی مراسم ماه محرم را بی آورد به روستای خود بازگردد. در روستا همه درصدد انتقام از او بر می آیند و او را مورد آزار قرار می دهند.ولی او موفق می شود گهواره را سالم به مراسم محرم برساند. اما باز به او اجازه نمی دهند. او حالا باید به هر قیمتی این نذر را ادا کند. بازگشت «کیومرث پوراحمد» با فیلم به خاطر هانیه، به فیلم های کانونی آغاز دوران فیلمسازی، با استقبال منتقدین روبه رو شد هرچند که تماشاگر چندانی پیدا نکرد. در این فیلم باز با یکی از همان نوجوان های شیرین و احساساتی اما کله شق پوراحمد روبه رو هستیم اما از نوع جنوبی اش.