مرگ ماهی (1395)

چند کلامی در باب فیلم ： مرگ ماهی یا همان دور همی با یک جسد ... واقعیتش زمانیکه به تماشای این فیلم نشستم متوجه چند موضوع شدم که یک به یک در موردش صحبت میکنم ： ۱：بازی ها به شدت کلیشه ای و مشابه کارهای قبلی است این بدین معناست که ما در بحث بازیگری میگیم کاراکتر باید از خودش و نقش های قبلیش بگذره و شخصیت جدیدی خلق کند اما این اتفاق نمیافتد ۲：ما در سینما باید قبل از همه چیز با یک قصه خوب و درگیر کننده طرف باشیم اما قصه ای وجود ندارد ی جورایی این فیلم به مثابه خط صاف و مستقیمی از نقطه الف تا نقطه ب است که این واقعا بد است ۳：در غیاب قصه شخصیت پردازی ها به دلیل تعدد زیاد کاراکتر و فیلمنامه واقعا بد به صورت خیلی سطحی اتفاق افتاده است ۴：حضور پلان ها و سکانس های اضافی و بی هدف ۵：فیلمنامه به حدی بد نگارش شده است که گاها نحوه و شیوه تعامل کاراکتر ها با یکدیگر هیچ توجیه عقلانی و منطقی ندارد ۶：قصه تا دقیقه ۷۵ به شیوه کسل اور و تکراری به شرح روابطی میپردازد که بیشتر شبیه یک گزارش خبری و فضای مستند گونه ان است این به این معناست که روابط ها به ما داستان نمیدن فقط دیالوگ هستند ۷：بعد از دقیقه ۷۵ یک تکان کوچک میخورد و حدود بیست دقیقه بعدم تمام میشود ۸：دیالوگ نویسی کاراکتر ها به خصوص کاراکتر فریده(طناز طباطبایی )گاهی از صحبت ها ی عامه فاصله گرفته و شبیه به بخشی از یک اثر ادبی میشود واقعا غیر حرفه ای است ۹：پلان های ترسناک تهمینه با جسد در گلخانه که هیچ توجیهی در پیشبرد فضای قصه ندارد ۱۰：ریما رامینفر (رعنا)تکرار همای قصه پایتخت بود و فریده (طناز طباطبایی )تکرار کاراکتر های خشم و هیاهو و هیس بود به عبارتی این دو کاراکتر و دیگر کاراکتر ها به جای خلق یک شخصیت جدید تیپ های سابق خود را تکرار کرده اند ۱۱：در بین بازی ها میتوان به بازی نسبتا خوب بابک کریمی (فرهاد)و علی مصفا (بهرام)اشاره داشت ۱۲：نقش کمرنگ موسیقی در ایجاد جذابیت در قصه ۱۳：قصه روی چند موضوع واقعا غیر داستانی میچرخد وصیت مادرجون و عده ای که میگن میت نباید روی زمین بمونه ی شناسنامه ام هست که برای مادره هست وسط قصه متوجه میشن گم شده معلوم نیست کجاست و ی مهمون غریبه که ی روز اومده به مادره سر زده ۱۴：حجازی دوست داشته فضای قصه اش رو راز الود و مبهم نشان بدهد اما چون قصه وجود ندارد توزیع اطلاعاتی هم وجود ندارد ۱۵：خرده پلان های بر پایه اکت زیاد داریم اما در غالب شخصیت پردازی کافی نیست ۱۶：نکته قابل توجه اینجاست که ما در زمان حدود ۹۷ دقیقه ای این فیلم برشی از یک خانواده و روابطشان را میبینیم اما سوال اینجاست ایا لازم است در بحث شخصیت پردازی از سیر تا پیاز شخصیت ها بدانیم ؟جواب مسلما خیر است چرا که به دلیل محدودیت زمان .گیرایی فضای قصه .و گاهی تعدد کاراکتر ناچاریم فقط ان بخش هایی از شخصیت را به شیوه غیر مستقیم دردل قصه بیان کنیم که به پیشبرد فضای قصه کمک میکند ۱۷：انتظار میرفت بازی خانم پانته ا بهرام کمی اصولی تر و روحساب تر باشد ن ه از باب کیفیت بازیگری بلکه از باب کاراکتر و شخصیت پردازی اش (به نوعی یک بازی رفت و برگشتی با معنا و منطقی ) ۱۸：سکانس های نسبتا خوب درگیری نیکی کریمی (تهمینه)و علی مصفا (بهرام) ۱۹：تیتراژ خوب اغازین ： ۱：موسیقی ارامش بخش ۲：قاب بدون حرکت و خلوت ۳：صدای آب ۲۰：تمرکز بی جهت کارگردان در برخی سکانس ها و پلان های واقعا بد مثل غسل جسد یا پلان های تکراری شیون و گریه بچه ها پای جسد جمع بندی نهایی： مرگ ماهی علیرغم استفاده از بازیگر های خوب و کار بلد اما در مباحث ： ۱：بازیگری ۲：خط سیر داستانی ۳：شخصیت پردازی ۴：موسیقی ۵：کارگردانی دچار مشکل و ضعف فراوان است این فیلم با فاصله زیادی از رسالت سرگرمی که اولین و مهمترین هدف برای مدیوم پرده و سینماست قرار دارد بدین ترتیب باید به عرض برسانم مرگ ماهی غیر از یک دور همی با یک جسد برای من معنا و مفهومی ندارد ....