جشنواره ها
سینما
بازیگران
شبکه خانگی و تلوزیون
آخرین اخبار
داغ ترین اخبار
اخبار بازیگران
اخبار فیلم ها
مشارکتکنندگان
ایجاد
راهنمای مشارکت در فیلسین
ویدیو ها
تصاویر
میعاد در لجن!
«رگ خواب» درست در یک قدمی اثری بینظیر دربارهی فروپاشی و نابودی ایستاده و به داشتههایش قناعت کرده. بین ما و فیلم درست از همینجا فاصله افتاده است...
سیمای زنی در نمای نزدیک
حمید نعمتالله از آن فیلمسازان ایدهآلیست و گزیدهکاری است که فیلمهایش معمولا از استاندارد سینمایی بالایی برخوردار هستند. مسئلهای که در مورد فیلم خوب «رگ خواب» هم صادق است؛ و البته فیلم، بازی متفاوت و درخشانی از لیلا حاتمی را هم برای تماشاگر، به عنوان هدیهای به یادماندنی و دلپذیر به همراه دارد.
آدمهای تنها و رابطههای فستفودی
«رگ خواب» در مورد زوال میناست. زنی شکننده و بیدستوپا که از شوهر معتادش جدا و از طرف پدرش ظاهرا طردشده و حالا تنها و بیسرپناه به دنبال کار و سر و سامان دادن به زندگیاش میگردد و در این راه به صورت اتفاقی با کامران آشنا میشود؛ رابطهای که زندگی و شخصیتش را زیر و رو میکند. راستش را بخواهید در مورد «رگ خواب» حسی ضد و نقیض دارم. یعنی همانقدر که از فیلم خوشم آمده، همانقدر هم نیامده. چرا؟
سادگی و معصومیت یا لوسبازی و بلاهت؟
جهان این فیلم به شدت محدود است.
زنی در قاب: تکافتادهای در میان جمع
کنت جونز مننقد آمریکایی در میانهی گفتگویی بیان میکرد که «گاهی سبک بصری فیلم توسط بازیگر، آرایش فیزیکی، و چگونگی نگریستنش درون نما ایجاد میشود.» جملهای که رابطهی بازیگر و میزانسن را نشانه میگرفت: حرکت بازیگر و فیلم به موازات یکدیگر، و خیز برداشتن به سوی چیزی ورای درست اجرا کردن نقش.