جشنواره ها
سینما
بازیگران
شبکه خانگی و تلوزیون
آخرین اخبار
داغ ترین اخبار
اخبار بازیگران
اخبار فیلم ها
مشارکتکنندگان
ایجاد
راهنمای مشارکت در فیلسین
ویدیو ها
تصاویر
واپسگرایی ممنوع!
حتی اگر از زاویهی تقلیلگرایانه و واپسگرایانهی مواجهه با فقط و فقط یک کمدی ساده، پرفروش و عامهپسند نیز به «اکسیدان» به عنوان دومین اثر بلند سینمایی حامد محمدی بنگریم، باز هم خود را مواجه با فیلمی میبینیم که هم در شناخت ژانر متبوعاش دچار خطای مبنایی است، هم در خلق روایی وقایع شکلدهندهی سیر داستانیاش، با مقولهای به نام «اصالت وقوع» به کلی بیگانه است و هم در ساختار داستانی اثر، حتی به بدیهیترین، پایهایترین و ابتداییترین اصول فیلمنامهنویسی نیز پایبند نیست.
بحران تنهایی در سی سالگی!
«پرسه در حوالی من» میزانسنهای استانداردی دارد، اتصال نماها تخت به نظر میرسد. غالب اثر به درستی انتخاب شده و فرم به محتوا آسیب نرسانده.
وسوسه و وسواس مادر شدن
این فیلم نه صرفا ستایش مادر، که پرسش از شرایط مادرانگی است.
در حوالی مادرانگی
«پرسه در حوالی من» مصداق خوبی برای تعبیر «کت دوختن برای یک دکمه» است.
موقعیت، درام و جهان نیمهکاره کات خورده
«تیکآف» نتوانسته چه به لحاظ شخصیتی، چه به لحاظ موقعیتی و چه به لحاظ رفتاری، از ایدهی مرکزی و مسیر «طغیان»یاش، به ایدهی ناظر و مقصد «احیا»اش برسد.