آغاز سی‌ و هفتمین جشنواره فیلم فجر با ۶ بزرگداشت و ۳ سیمرغ

به گزارش فیلسین، در ابتدای این مراسم که با یک ساعت تاخیر آغاز شد، منصور ضابطیان مجری مراسم روی سن آمد و‌ گفت: از این لحظه سال تحویل سینمای ایران آغاز می‌شود؛ یا مقلب القلوب والابصار یا مدبر اللیل و النهار یا محول الحول و الحوال.

پس از صحبت‌های ضابطیان کلیپی از دوران انقلاب اسلامی پخش شد.

در ادامه ابراهیم داروغه‌زاده دبیر سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر در سخنانی گفت: یاد و نام صدیقه کبری حضرت زهرا (س) که این ایام به نام ایشان است گرامی می‌داریم و سی و هفتمین جشنواره را با نام ایشان آغار می‌کنیم.

او افزود: به همه سروران گرامی خصوصا اهالی جنوب تهران سلام‌ می‌کنیم، آمده‌ایم‌ بخشی از زحمات شما در پیروزی انقلاب را پاس داریم. سینمای ایران اکنون در چهل سالگی بزرگترین دستاورد جمهوری اسلامی است، سینمای ما پرآوازه است و تمام تلاشش را کرده است که نام آور باشد.

داروغه‌زاده تاکید کرد: چهلمین سال انقلاب را به شما مردم و سینماگران تبریک می‌گوییم. قدردان همه زحمات در برپایی سی و هفتمین مراسم سینمای انقلاب هستم.

وی ادامه داد: سینمای ایران اکنون و در چهل سالگی پیروزی انقلاب اسلامی از دوردست های ایران تا سراسر جهان پیام آور نجابت، انسانیت، صداقت، درستکاری و همه فضایل است. ادعای بزرگی نیست اگر بگویم سینمای نوین ایران خود بزرگترین دستاورد انقلاب اسلامی است و مظهر شعار استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی به معنای واقعی آن است. آوازه افتخارات سینمای ما در همه جهان طنین‌انداز است و این سینما به سهم خود همه تلاش خود را کرده است که صدای آزادی و آزادگی باشد.

پس از صحبت‌های دبیر جشنواره کلیپی از دوره‌های قبلی جشنواره به نمایش در آمد.

اهدای سیمرغ‌های بخش اقلام تبلیغی

در بخش اهدای جوایز بخش اقلام تبلیغاتی سینما سیمرغ بلورین بهترین عکس به حبیب مجیدی برای «بمب یک عاشقانه» تعلق گرفت.

مجیدی گفت: رقابت در هنر بی معناست و یادمان نروند که سینما قرار است آدم ها را به هم‌نزدیک‌ کند. از پیمان معادی و‌کادر فیلم «بمب یک عاشقانه» صمیمانه تشکر می کنم.

سیمرغ بهترین پوستر جشنواره سی و هفتم به طاها ذاکر برای فیلم‌ «کوپال» تعلق گرفت.

سیمرغ بلورین بهترین آنونس به روح الله موحدی برای «گرگ بازی» تعلق گرفت.

موحدی گفت: از سید محمود رضوی در موسسه سیمای مهر و از خانواده عزیزم تشکر می‌کنم. این جایزه برایم عزیز است و آن را به همسرم تقدیم‌ می‌کنم.

در ادامه کلیپی از درگذشتگان سینمای ایران طی سال اخیر با دکلمه زنده‌یاد حسین پناهی و آوای همایون شجریان پخش شد. بخش‌هایی از این کلیپ که مربوط به عزت‌الله انتظامی، ناصر ملک مطیعی و سعید کنگرانی بود تشویق حضار را به همراه داشت.

نکوداشت عزت‌الله انتظامی با حضور وزیر ارشاد

بخش بعدی مراسم افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر نکوداشت عزت‌الله انتظامی بود.

منصور ضابطیان این بخش را با نقل قولی از کتاب «آقای بازیگر» عزت‌الله انتظامی آغاز کرد گفت: هیچ وقت توقع زیادی نداشتم. اگر می‌خواستم از بازیگری پولی درآورم راهش را بلد بودم ولی چون برای حرفه‌ام ارزش قایل بودم این کار را نکردم.

ضابطیان همچنین گفت: سال سختی برای سینمای ایران بود و فهرست بلند بالایی از عزیزانی که سال قبل در جمع ما بودند امسال دیگر نیستند.

پس از آن کلیپی با تصاویری از نقش آفرینی‌های عزت‌الله انتظامی در فیلم‌ها و سریال‌های مختلف پخش شد.

در نکوداشت او از سید عباس صالحی امیری وزیر فرهنگ‌ و ارشاد اسلامی، حسین انتظامی سرپرست سازمان سینمایی و ابراهیم داروغه‌زاده دبیر جشنواره دعوت شد تا روی سن بیایند.

سپس از مجید انتظامی فرزند زده‌یاد عزت‌الله انتظامی دعوت شد تا برای دریافت هدایا و لوح تقدیر این نکوداشت روی صحنه بیاید.

مجید انتظامی در سخنانی گفت: این روز خجسته را به سینماگران تبریک می‌گویم. امیدوارم سال پرباری برای سینما باشد و از خانه سینما بابت زحماتشان تشکر می‌کنم که ما را تنها نگذاشتند.

در پایان این بخش ضابطیان اعلام کرد وقتی از وزیر ارشاد خواسته‌اند سخنرانی کند او گفته جایی که هنرمندان هستند ما باید شنونده باشیم.

بزرگداشت عزیزالله حمیدنژاد با تصاویری از گلشیفته فراهانی و تشویق حضار

در ابتدای این بخش فیلمی درباره عزیزالله حمیدنژاد که شامل تصاویری از فیلم‌هایش و پشت‌صحنه آن‌ها بود نمایش داده شد. در بین این تصاویر بخش‌هایی از بازی گلشیفته فراهانی در فیلم تحسین شده «اشک سرما» به نمایش در آمد که با تشویق حضار همراه بود.

منصور ضابطیان گفت: عزیزالله حمیدنژاد کسی است که گرم‌ترین صحنه‌های سرد سینما را ساخته است.

علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و علیرضا شجاع‌نوری برای تجلیل از عزیزالله حمیدنژاد روی سن آمدند.

علیرضا شجاع نوری در سخنانی درباره حمیدنژاد گفت: می‌گویند اگر کسی را می‌خواهی خوب بشناسی باید با او کار کنی و یا به سفر بروی. من و عزیزالله حمیدنژاد در سال ۱۳۶۱ وقتی سیف‌الله داد اولین فیلمش را می‌ساخت دستیاران او بودیم و از او یاد گرفتیم و بالاخره در آخرین همکاری سریال «بانوی عمارت» را با هم کار کردیم.

او ادامه داد: عزیزالله حمیدنژاد یکی از شخصیت‌های دوست‌داشتنی است که مثل یک چتر است در یک سفر بارانی که تو را از خیلی از آسیب‌ها حفظ می‌کند. ممکن است لبخندهای او را کم ببینی، اما وقتی لبخند بزند بسیار به جان می‌نشیند. من تاکنون غیر از خیر از او چیزی ندیده‌ام.

علیرضا تابش نیز در سخنانی درباره عزیزالله حمیدنژاد گفت: آقای حمیدنژاد شاید ۲۰ ساله بودند که با مرحوم سیف‌الله داد وارد سینما شدند و در این ۴۰ سال ثمره کارشان فیلم‌های هنری و ارزشمندی است که در جشنواره‌های خارجی وقتی نمایش داده می‌شد مخاطبان باورشان نمی‌شد که این تصاویر مربوط به زیبایی‌های سرزمین عزیز ما است و فکر می‌کردند در استودیو ساخته شده است. برای عزیزالله حمیدنژاد طول عمر و عزت روزافزون می‌خواهم. ان‌شاءالله همیشه عزیز باشی.

در ادامه عزیزالله حمیدنژاد با حضور روی سن گفت: آقای شجاع‌نوری و آقای تابش مرا خجالت دادند. من از نظر کیفی و کمی آنقدری کار ندارم که نیازی به بزرگداشت داشته باشد. من باید کارهای بیشتری می‌ساختم ولی با توجه به شرایط موجود نشد و نتوانستم، ولی خوشحالم فیلم‌هایی ساختم که دوستشان دارم و شرایط زندگی باعث این نشد که هر کاری را بسازم.

او افزود: از همسرم تشکر می‌کنم که طی این سال ها مرا حمایت کرد تا دست به هر کاری نزنم و‌ دوست دارم از منتقدانی نام ببرم که وقتی «هور در آتش» را ساختم از فیلمم حمایت کردند و باعث انرژی ساخت فیلم‌های دیگر من شدند زیرا این برای یک فیلمساز اولی خیلی مهم است؛ حمید صدیقی، هوشنگ گلمکانی، خسرو دهقان و مسعود محرابی.

این کارگردان ادامه داد: زمانی که ما این فیلم را ساختیم ویژوال افکت کامپیوتری نبود و باید با جلوه‌های ویژه میدانی می‌ساختیم و من باید از کسانی که برف و بوران را برای ما ایجاد کردند یعنی آقای شوقی و دستیارشان تشکر کنم.

او در پایان ضمن ابراز خرسندی از همکاری با علیرضا شجاع‌نوری در سریال «بانوی عمارت» با اشاره به سمت یکی از حضار گفت: در سریال «بانوی عمارت» خانم مومن در نقش فخرالزمان بسیار خوب درخشیدند و خوشحالم که در هر کارم تعدادی چهره جوان معرفی کردم و امیدوارم بتوانم فیلم‌های دلخواهم را بسازم.

بزرگداشت ابراهیم حقیقی با خوشی‌ها و حسرت‌های او

بزرگداشت بعدی این مراسم به ابراهیم حقیقی اختصاص داشت که فیلمی از او به نمایش گذاشته شد.

برای بزرگداشت ابراهیم حقیقی از رسول صدرعاملی، آتیلا پسیانی و علی اکبر صادقی دعوت شد تا روی سن بیایند.

صادقی در سخنانی بیان کرد: افتخار من این است که با ابراهیم حقیقی دوست خانوادگی هستیم. او هنرمند والا و برجسته‌ای است. به او خیلی تبریک‌ می‌گویم که امشب از او تجلیل می‌شود.

صدرعاملی نیز گفت: خوشحالم که در این دهه‌ها بیشترین همکاری را با ابراهیم حقیقی داشتم. بیاییم گرافیک را جدی بگیریم و در این دوران کپی پیست‌ها قدر هنرمندان ارزنده را بدانیم. جای مرتضی ممیز و فرشید مثقالی خالی.

آتیلا پسیانی هم در سخنانی عنوان کرد: خوشحالم که برای این مراسم‌ و اهدای تندیس ابراهیم عزیزم اینجا هستم. تناسبی که بین طرح، فکر و‌ اجرای حقیقی است اعجاب‌انگیز است. او این نظم گرافیکی را همه جا به کار می‌برد به خصوص در کارهای صنفی.

در ادامه لوح تقدیر ابراهیم حقیقی اهدا شد و او گفت: دوستان پرسیدند گرامیداشت چگونه است گفتم برای من قطعا خوشحال‌کننده است.

او ادامه داد: از دومین جشنواره که پوسترش را کشیدم همراه جشنواره شدم. در سال چهارم سیمرغ و در سال پنجم تندیس را طراحی کردم که تکامل یافته‌اش تقدیم به هنرمندان می‌شود.

حمیدنژاد بیان کرد: زندگی آدم‌ها همیشه پر از خوشی و حسرت است. خوشی من امشب از این است که در کنار عزیزانی هستم که افتخار سینمای ایران‌اند؛ آقای خسروشاهی که همه با صدایش بزرگ شدیم، عباس گنجوی و آقای حمیدنژاد را از سال ۵۰ می‌شناسم. آقای گنجوی آن زمان مثل امروز یکی از حرفه‌ای‌ترین تدوینگران سینمای ایران بود و خانم معتمدآریای عزیز که خوشحالم کارهای مشترک بسیاری با ایشان داشتم و این بزرگوارانی (خطاب به صدرعاملی، پسیانی و صادقی) که به من افتخار دادند و اینجا هستند و همچنین آقای شجاع‌نوری عزیز. یاد آقای بهشتی هم می‌کنم که تندیس و سیمرغ از آن زمان طراحی شد.

او افزود: در کنار این خوشی حسرت هم این است که از ۶ نفری که برایشان گرامیداشت گرفته‌اند عزیزی بین ما نیست که پانزده یا شانزده سال حداقل ماهی یک‌بار بر سر میزی می‌نشستم که او بود و مایه افتخار همه بود. انسانیت و تفکر عزت الله انتظامی برای خانه هنرمندان بسیار راهگشا بود و من هر بار به خانه هنرمندان می‌روم و تندیس او را می‌بینم آرزو می‌کنم که ای کاش خودش بود.

بزرگداشت فاطمه معتمدآریا

بزرگداشت بعدی به فاطمه معتمدآریا تعلق داشت. در این بخش فیلمی با عنوان «سیمین سینمای ما» به کارگردانی کیارش اسدی‌زاده که درباره او ساخته شده بود و حاوی صحبت‌های پانته‌آ پناهی‌ها، همایون اسعدیان، رضا کمیانیان، احمد حامد، کمال تبریزی، شبنم مقدمی، بیتا منصوری و حمیدرضا آذرنگ درباره معتمدآریا بود به نمایش گذاشته شد.

در این فیلم رضا کیانیان به کنایه گفت: خیلی دیر خیلی دیر برای فاطمه معتمدآریا بزرگداشت گرفتند و من از جانب قبلی‌ها عذرخواهی می‌کنم.

در این فیلم که پیش از این کیارش اسدی‌زاده از یک غافلگیری برای معتمدآریا و هوادارانش در آن خبر داده بود. قطعه‌ای موسیقی با حضور این هنرمندان در یک کافه اجرا می‌شد که در متن شعر این قطعه از فیلم‌های معتمدآریا نام برده شده بود و معتمدآریا با حضور در این کافه و دیدن دوستانش غافلگیر شد.

پس از پخش فیلم همایون اسعدیان، رضا کیانیان و علیرضا رییسیان برای بزرگداشت او روی صحنه آمدند.

رضا کیانیان گفت: من خیلی خوشحالم که امشب برای بزرگداشت سیمین سینما روی صحنه آمدم. خیلی دیر برای او بزرگداشت گرفتند. من وقتی وارد سینما شدم سیمین ستاره تمام عیار بود.

اسعدیان نیز گفت: سینمای ایران بعد از انقلاب خیلی فضای مورد اعتمادی نداشت و نگاه خوبی به سینما و آنچه پشت صحنه می‌گذشت وجود نداشت ولی دوستان تلاش کردند شان و‌ منزلت واقعی را به این هنر برگردانند تا بتوان به سینما اعتماد کرد و مردم دخترانشان را به این حرفه بسپارند. ما این را مدیون بازیگرانی مانند فاطمه معتمدآریا هستیم که آنچنان شان و منزلتی به حرفه سینما دادند که قابل اعتماد باشد. من به‌ نوبه خودم به حضور ایشان افتخار می‌کنم. خانم‌ معتمدآریا از شما خیلی تعریف کردم.

رییسیان کارگردان سینما نیز گفت: چطور ممکن است خداوند به یک نفر بگوید هوایت را دارم. از ۶ بزرگداشت امسال که برگزار شد پنج نفر آنها در فیلم‌ اول من «ریحانه» حضور داشتند به اضافه استاد محمود کلاری که امسال داور هستند و این برای من افتخار بزرگی است.

او ادامه داد: جایی خواندم که خداوند در دو شکل ممکن است به کسی لبخند بزند. یکی زمانی که خیلی‌ها بخواهند آدم بزرگی نشود و خدا بخواهد بشود و دیگری برعکسش. وقتی مردمی که با هنر جدی برخورد می‌کنند از ته دل دوستش داشته باشند و در قلب آنها جا داشته باشد و او کسی نیست جز معتمدآریا.

رییسیان افزود: سه خصلت در ایشان را بگویم چون من در اولین و دومین فیلمم با ایشان همکاری داشتم. اولی اخلاق حرفه‌ای به معنای واقعی آدمی است که به حرفه‌اش احترام می‌گذارد، موقعیت خودش را به عنوان ستاره درک می‌کند و شما به شدت با او راحت هستید وقتی با او کار می‌کنید.
دوم درک والا از نقشی است که کار می‌کند و اصلا نیاز به توضیح آن پرسوناژ ندارد. آنقدر کیف می‌کنید زمانی که جلوی دوربینتان است که هیچ نکته‌ای را لازم نیست به او بگویید و سوم شعور اجتماعی بسیار بالا که یک نخبه می‌تواند داشته باشد و این سه خصلت اگر در کسی بود حتما آدم بزرگی است و خوشحالم که امشب برای یک آدم بزرگ بزرگداشت گرفتیم.

در ادامه ضابطیان از حضار خواست که به احترام‌ فاطمه معتمدآریا و تمام زنان ایران بایستند و تشویق کنند.

فاطمه معتمدآریا با حضور روی سن گفت: از طرف تمام زنان ایران ز شما تشکر می‌کنم و خواهش می‌کنم بنشینید. دست تک تک همکارانم را می‌بوسم و خوشحالم که به عنوان یک زن می‌توانم گوشه‌ای از احساسات انسانی، مادرانه، خواهرانه و دوستانه‌ام را با سینما تنها وسیله‌ای که بلدم به همه مردمم ابراز کنم.

او ادامه داد: بزرگترین خوشحالی امشب برایم این است که خانواده عزیز سینما اینجا جمع هستند و من سهم کوچکی در این خانواده دارم. همکارانی که به دلیل دوستی‌ها و تلاش‌های بی‌دریغشان سینما را زنده نگاه داشته‌ایم و به عنوان مهمترین هنر مردمی این دوران به آن چنگ زده‌ایم. همه انتقادها از همه سو به سینما است برای اینکه گوهری دست‌نیافتنی ست و همه می‌خواهند به آن دست پیدا کنند. هر کسی از هر نقطه‌ای که بتواند پیکان تیز انتقاداتش را به طرف ما می‌آورد ولی خانواده سینما، یک خانواده دوست‌داشتنی، محترم و معتقد به همه ارزش‌ها است.

معتمدآریا افزود: صنعت و هنر سینمای ما تنها چیزی است که بزرگ‌ترین سفیر فرهنگ سرزمین‌مان در همه جای جهان است، این است دلیل حملات گسترده به سینمای ایران. دلخور نیستم که هرجا رفتم برایم مانع ایجاد کردند زیرا این کارها به من جهش داد و به من کمک کرد که بگویم زن ارزش والایی دارد. از همکارانم در خانه سینما که همه حقوق صنفی همکارانم را نگه می‌دارند تشکر می‌کنم. از آقای اسعدیان، رئیسیان و کیانیان هم تشکر می‌کنم.

معتمدآریا که از سن پایین رفته بود مجدد به سن بازگشت و گفت: امسال برای اولین‌بار در فیلم درخشانی به نام «جان دار» بازی کردم که توسط دو فیلمساز جوان ۲۴ ساله ساخته شده که سنشان نزدیک به یک سوم سن من است. من به دلیل اینکه سر کار دیگری هستم نمی‌توانم در اکران این فیلم در فجر حضور یابم ولی شما از آنها و دیگر فیلم اولی‌ها حمایت کنید.

اجرای فیلم- تئاتر «سلام چهل سالگی» و ترانه فیلم «دست‌های آلوده»

در ادامه مراسم فیلم-تئاتری به کارگردانی محمد رحمانیان با عنوان «سلام چهل سالگی» با موضوع جشنواره فیلم فجر در دوره‌های مختلف و خاطره بازی با جشنواره روی صحنه رفت. در بخش‌هایی از این فیلم تئاتر تصاویری از بهروز وثوقی در فیلم «سوته‌دلان» به نمایش درآمد که تشویق حضار را به همراه داشت. در پایان این فیلم – تئاتر نیز قطعه‌ای با همین نام توسط گروه کر بانوان اجرا شد.

پس از آن نیما مسیحا و رضا تاجبخش قطعه‌ای به‌نام «پروانگی» را با موسیقی بابک بیات که قطعه ای از موسیقی فیلم «دست‌های آلوده» بود، اجرا کردند. ترانه «وطن… عشق… آزادی…» ساخته علیرضا افکاری قطعه بعدی بود که مسیحا و تاجبخش اجرا کردند.

بزرگداشت عباس گنجوی با حضور کیمیایی و فرمان‌آرا

در ادامه مراسم بزرگداشت عباس گنجوی با نمایش فیلم او به کارگردانی مرجان اشرفی‌زاده آغاز شد که در این فیلم بهمن فرمان‌آرا، رضا کیانیان، مسعود کیمیایی، رسول صدرعاملی و احمد طالبی‌نژاد به تعریف و تمجید از او پرداختند.

در ادامه برای بزرگداشت عباس گنجوی از بهمن فرمان‌آرا و مسعود کیمیایی دعوت شد تا روی سن بیایند.

مسعود کیمیایی گفت: درباره عباس گنجوی باید بگویم در سال‌های دور خیلی با هم کار کردیم. در فیلم‌های سیاه سفیدم قبل انقلاب مثل «خاک»، «گوزن‌ها»، «سفر سنگ» و… با او‌ کار کردم. او فیلم را خوب می‌شناسد و بیشتر از یک مونتور سینما می‌داند. او همه چیز را می‌فهمد و می‌بیند، فیلم را چک می‌کند و بعد از یک هفته به تو جدول می‌دهد. عباس گنجوی فوق‌العاده است، خیلی‌ها مانند او نیستند، ما روزهای سختی را با هم گذراندیم؛ روزهای سرد و سخت و تحت فشار ساواک.

در ادامه بهمن فرمان‌آرا نویسنده و کارگردان پیشکسوت سینما نیز گفت: از وقتی وارد سینما شدم با خیلی‌ها آشنا شدم ولی یک دوست دارم که عباس گنجوی است. تفاوت آشنا و دوست را می‌دانید ولی می‌خواهم از ناصر تقوایی یاد کنم زیرا عباس تمام فیلم‌های ناصر را مونتاژ کرده است. زمانی که مستند نوروز و خاویار را ساخته بودم پرسیدم مونتور چه کسی را پیشنهاد می‌کنی گفت بهتر از عباس پیدا نمی‌کنی. هر چه فیلم من ساختم عباس مونتاژ کرده ولی سوای از این قضایا من شاهد عقدش هم بودم، بچه‌هایش را دیدم که بزرگ شدند.

او ادامه داد: او کسی است که اگر صدای من کمی ناراحت باشد سریع خودش را به من می‌رساند. دوستی در ارتباط ما خیلی مهم است. سوای اینکه عباس مشابه ندارد. همه کسانی که امروز کار می‌کنند شاگردهای عباس بودند ولی عباس خودش یاد گرفته. هر چه درباره عباس بگویم کم گفته‌ام. برای اینکه این روزها درباره کسانی که سنشان بالاست حرفی زده نمی‌شود. بعضی وقت‌ها هم که حرف زده می‌شود ناخوشایند است.

فرمان‌آرا اشاره کرد: امروز فیلمی در اینستاگرام دیدم که در آن عکسی از جوانی شهلا ریاحی را به خودش نشان می‌دهند و می‌گویند می‌شناسی؟ آن هم در حالی که او الان آلزایمر دارد. چقدر بی احترامی می‌کنید. اینها بزرگان سینما بودند. این خانم اولین کارگردان زن سینمای ایران بوده چرا سو استفاده می‌کنید؟ مثل کسانی که کنار تخت بیمار عکس می‌گیرند. این چه عیادتی است و چرا باید این عکس در اینستاگرام گذاشته شود؟ خوشحالم تا عباس سرپا است این بزرگداشت گرفته شده و افتخار می‌کنم مونتور همه کارهایم عباس گنجوی بوده است.

پس از صحبت‌های این دو سینماگر، عباس گنجوی نیز گفت: خیلی بلد نیستم حرف بزنم به ویژه در همچین جایی با این جمعیت. من می‌گویم اگر یک اتاق نیمه تاریک یا پنجره نیمه روشن بدهید من می‌توانم خیلی حرف بزنم اما همه حرف‌ها در طول همه این سال‌ها که کار کردم گفته شد.

او ادامه داد: چیزهایی اینجا یادآوری شد و تقریبا در دوره‌ای که من شروع کردم قبل از اینکه با فرمان آرا و کیمیایی و ناصر تقوایی کار کردم در دوبله کار می‌کردم که بخشی از این افراد این جا هستند. آدم وقتی در این جمع قرار می‌گیرد حالش خوش می‌شود.

این تدوینگر سینما در پایان صحبت‌هایش گفت: زمانی گوش دادن سرود ای ایران هم جرم بود و من برای پیدا کردن آن همه شهر را گشتم تا به جهانگیر میرشکاری رسیدم و سرود را از او گرفتم ولی به من گفت این فقط برای خودت باشد. امروز شرایط چنان تغییر کرده که هر روز چندین و چند «ای ایران» جدید ساخته می‌شود و این نشان می‌دهد تغییر ایجاد شده است ولی باید باز هم تغییر ایجاد کنیم.

بزرگداشت خسرو خسروشاهی و چهار صدای بی‌نظیر در یک قاب

ادامه مراسم به بزرگداشت خسرو خسروشاهی دوبلور پیشکسوت و فیلمی از او اختصاص داشت.

منوچهر اسماعیلی، ناصر ممدوح و منوچهر والی‌زاده برای بزرگداشت خسرو خسروشاهی روی سن آمدند.

اسماعیلی در سخنانی گفت: برای من لحظه دل‌انگیزی است. امشب شبی است که در بزرگداشت کسی شرکت می‌کنم که ۶۰ سال با او همراه بودم. از آغاز با هم بودیم. این استاد گرانمایه که با صدای نازنینش در این کار موفق و بعد مدیر دوبلاژ شد و من در خدمتش بودم، در خیلی از فیلم‌ها با او همکاری کردم، چه ایرانی و چه خارجی.

ممدوح نیز گفت: من در اصل نقش بادیگارد این عزیزان را دارم! خسروشاهی با کارش و اخلاقش همه را شگفت‌زده کرده است. خوشحالم که در جمع این عزیزان رشد کردم.

سپس والی‌زاده گفت: خسته نباشید، دم همه شما گرم که تا حالا نشستید که هنرمندان را تشویق کنید. از برگزارکنندگان جشنواره تشکر ویژه می‌کنم که به پشت صحنه سینما تشریف آورده و دوبله و تدوین را دیدند. ان‌شاءالله دکور و گریم و … را هم ببینند. در این مدت اخیر به دوبله خیلی توجه کردند. من افتخار می کنم که در حضور شما هستم و آرزوی سلامتی و طول عمر برای برگزارکنندکان و شما حاضرین دارم.

او ادامه داد: من و خسرو خسروشاهی از کلاس ششم دبستان با هم دوستیم. از همان بچگی که هم محله‌ای بودیم، با هم بزرگ شدیم، با هم به سینما می‌رفتیم و با هم صبح‌های جمعه به سینما ایران می‌رفتیم لورل هاردی می‌دیدیم. نزدیک به ۶۰ سال است در کنار خسرو خسروشاهی کار می‌کنم. ایشان آنقدر جنم این را داشتند که فیلم‌های بسیاری دوبله کردند. آلن دلون و آل پاچینو و نقش‌های دیگر. من هم افتخار داشتم در کنارش باشم و بعضی از نقش‌هایی که احیانا خودش خسته بود و نمی‌گفت به من می‌داد. یک تشکر دیگر می‌خواهم از انجمن گویندگان داشته باشم که امروز ما را به اینجا رساندند تا ما در کنار شما باشیم.

پس از آن خسرو خسرو‌شاهی برای دریافت لوح تقدیر روی صحنه آمد.

خسرو‌شاهی پیشکسوت عرصه دوبله در سخنانی گفت: من سال‌ها در کنار شما بودم، در سایه، حالا زیر این نور آمدم و کمی دستپاچه‌ام. در این مدت که شبانه روز برای سینما کار می‌کردیم، بلیت می‌خریدیم و‌ فیلم‌ها را می‌دیدیم و هیچ وقت افتتاحیه و اختتامیه ما را دعوت نمی‌کردند و برای امشب باید از آقای داروغه‌زاده تشکر کرد.

او افزود: امشب خبرنگاری از من پرسید که چه حالی دارید؟ گفتم‌ نمی‌دانم چون بار اولم است!

خسروشاهی در ادامه با اشاره به اینکه بیشتر از همه کنار مسعود کیمیایی بوده و پنج فیلم را برای او صداگذاری کرده است، بیان کرد: وقتی عوامل فیلم کارشان تمام‌ می‌شد، همه می‌رفتند، کارگردان می‌ماند و مدیر دوبلاژ؛ همه می‌رفتند و ما می‌ماندیم و دوبله شبانه روز و بالاخره می‌رساندیم ولی هیچ‌وقت به این حرفه توجه نشد. یک بار در بنیاد فارابی یک لیستی گذاشتند و گفتند می خواهیم از این آقایان تجلیل کنیم اما بعد پشیمان شدند ولی گویا الان شرایط تغییر کرده است، هر چند من فعالیت چندانی در دوبله ندارم.

این دوبلور پیشکسوت در ادامه بیان کرد: از مقام وزارت از معاونت و دیگران تقاضا می‌کنم به این حرفه بیشتر توجه کنند. زمان ما، ما با بهترین هنرپیشه‌ها در ارتباط بودیم ولی الان فیلم‌ها با بدترین شکل دوبله می‌شود. یک زمان برای دوبله خوب جایزه می‌دادند، یک بار من خودم جایزه گرفتم زمانی که آقای داروغه‌زاده در موسسه رسانه‌های تصویری بود. الان شما که بیننده هستید می‌گویید فیلم خوب دوبله نشده است، در حالی که هنوز این افرادی که اینجا ایستادند در کار دوبله هستند و فیلم‌ها هم خوب هستند ولی به بدترین شکل دوبله می‌شوند. نمی‌دانم چگونه به آنها پروانه نمایش داده می‌شود؟ من خودم با جورج لوکاس برای جنگ ستارگان حرف زدم. کوبریک برای فیلمش از ما نمونه صدا می گرفت. برای فییلم جن گیر از مدیر دوبلاژ اسم خواستند.

او افزود: من با آقای کیمیایی وقتی می‌خواستیم فیلم دوبله کنیم به هزار راه فکر می‌کردیم و همینطوری فیلمی را دوبله نمی‌کردیم. فیلم‌‌های ما دنیای عجیبی داشت. بیایید داوری کنید و ببینید تا کجاها رفتیم. «گروهبان» و «دندان مار» را ببینید. اصلا یک دنیای عجیب غریبی بود، یا فیلم «شیرین» که با کیارستمی کار کردیم. ایشان درباره دوبله حرف‌های زیادی زدند. آقای اسماعیلی به ایشان یادآوری کردند که این حرف‌ها در تاریخ می‌ماند. ما با بزرگترین هنرپیشه‌های دنیا سر کار داشتیم بعد در فیلم فارسی آمدیم. فیلمی بوده که من برایش خورد و خمیر شدم، از گلویم خون آمده، روزگار عجیبی را گذراندیم ولی من در تمام این سال‌ها هیچ وقت فروشنده صدایم نبودم.

پخش کلیپی با موضوع مادر و به مناسبت ایام فاطمیه پایان بخش مراسم افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر بود.