جشنواره ها
سینما
بازیگران
شبکه خانگی و تلوزیون
آخرین اخبار
داغ ترین اخبار
اخبار بازیگران
اخبار فیلم ها
مشارکتکنندگان
ایجاد
راهنمای مشارکت در فیلسین
ویدیو ها
تصاویر
سینما در سایه ابتذال!
«پا تو کفش من نکن» فیلم بیمحتواییست که هرچه جلوتر میرود به ابتذال نزدیک میشود. دیدن این فیلم نه تنها باعث خنده و شادی نمیشود بلکه به معنای کمدی خدشه وارد کرده است و تماشاگر را از سینما و فیلم دیدن دلسرد میکند.
برای ساخت «فیلم خوب» به چیزی بیش از «ژن خوب» نیاز است!
ناامیدکننده است که هنوز باید در مورد بدیهیات حرف زد: این که پیام انساندوستانه به تنهایی باعث خلق یک فیلم خوب نمیشود؛ این که حرف «گنده» به معنای فیلم بزرگ نیست؛ این که حقنه کردن پیام به تماشاگر به ساخت یک فیلم شعاری منجر خواهد شد؛ و این که هر کارگردانی که پیام دادن را بر خلق شخصیتهای جذاب و ایجاد روابط پیچیده میان آنها جهت پیشبرد یک روایت جذاب ارجح بداند فیلمسازی را با نوشتن مقالات علمی اشتباه گرفته است. «فصل نرگس» فیلمی است که در هیچ کدام از موارد ذکر شده نمره قبولی دریافت نمیکند.
غیرقابل انتظار!
«ساعت پنج عصر» پیش از آن که یک اثر کمدی باشد یک فیلم خستهکنندهی بیثمر است که هیچ تلاشی برای جذابیت و رضایت تماشاگر نمیکند.
جنگ، از سوی دیگر
«ویلاییها» اثر امیدوارکنندهیی است که نوید آمدن یک فیلمساز زن با استعداد و دغدغهمند را به سینمای ایران میدهد.
بحران تنهایی در سی سالگی!
«پرسه در حوالی من» میزانسنهای استانداردی دارد، اتصال نماها تخت به نظر میرسد. غالب اثر به درستی انتخاب شده و فرم به محتوا آسیب نرسانده.