جشنواره ها
سینما
بازیگران
شبکه خانگی و تلوزیون
آخرین اخبار
داغ ترین اخبار
اخبار بازیگران
اخبار فیلم ها
مشارکتکنندگان
ایجاد
راهنمای مشارکت در فیلسین
ویدیو ها
تصاویر
وقایعنگاری یک انتقام
فیلمی کاملاً دونیمه و دوپاره است. نیمه اول فیلم، همان درام شهری است که خیلیها منتظر بودند ببینند مهدویان چگونه از عهده آن بر خواهد آمد و پاسخ این است که نه بهاندازهای که از او انتظار میرفت.
راه یکطرفه!
انگار کارگردان شوخیاش گرفته باشد و بخواهد سربهسر تماشاگر، تاریخ، سینما، اخلاقیات و… بگذارد؛ و بعدازآن هم خنده امیرعلی که یادآور خنده قیصر در قطار در پایان «قیصر» است.
عقبگرد محسوس
«لاتاری» اساساً فیلمی جمع و جورتر و آسانتر نسبت به دو ساخته قبلی اوست. فیلم یک درام با موضوع روز جامعه است و وجوه مستندگرایانه و خاصِ دو ساخته قبلی در آن به چشم نمیخورد. بنابراین انتظار میرود ساخت آن برای کارگردانی چون مهدویان آسانتر باشد.
لاتاری آژانس شیشهای این روزهای ماست
مهدویان با لاتاری نشان داد که سینمای ایران بعد از مدتها کارگردان صاحب سبک دیگری به خود دیده است. او خوب فیلمنامه مینویسد و قصهاش را سرراست تعریف میکند. فیلم برداری خاص خودش را دارد. شخصیت پردازی را خوب بلد است و کاراکترهای داستانش را خوب میشناساند. او بلد است قهرمان بسازد و اینکار را به خوبی انجام میدهد.
موسی در دوبی
فیلمهای جاهلی یک وجه تمایز با این فیلم مهدویان دارند و آن ماندن در حد و سطح یک سری کلیشههای فردی است و قرار نیست نماد دفاع از یک ملت در مقابل اجانب شوند. آنها با الگویی ساده و ساختاری ابتدایی، تماشاگر عادی را با قهرمان همراه میکنند و حداقل اینکه حرفهای گنده سیاسی نمیزنند.